O Asasynach na kartach powieści część II
Trzy tygodnie temu prezentowałem Wam pierwszą część rankingu, czyli miejsca 15-11, dziś przejdziemy do lepszych i już naprawdę dobrych książek z tego uniwersum. Nie przedłużając zapraszam do przeczytania, które według mnie powieści Assassin's Creed zasłużyły na miejsca 10-6 w rankingu, a już niedługo (mam nadzieję, że tym razem nie będę zabierał się za to aż trzy tygodnie) pojawi się pierwsza piątka rankingu.
10. "Assassin's Creed. Ostatni potomkowie: Przeznaczenie bogów"
Moja ocena: 7/10
Ocena z Lubimy czytać: 6.8/10
Zwieńczenie młodzieżowej trylogii z serii AC, czyli "Ostatni potomkowie". Największym plusem tej powieści jest według mnie jej umiejscowienie w klimatach nordyckich i czasach Wikingów, co w świecie AC, dostaliśmy dopiero z najnowszą odsłoną serii, czyli "AC: Valhalla". Bardzo podobało mi się pokazanie jednej retrospekcji z perspektywy trzech osób, a także symulacja, nawiązująca do nieświadomości zbiorowej Junga. Postaci w wikińskiej retrospekcji były nawet ciekawe, ale całość była jedynie tłem dla współczesnego wątku, który niestety nie wypadł najlepiej. Akcja jest nierównomiernie rozłożona, przez co zakończenie jest zbyt krótkie w stosunku do reszty fabuły. Bohaterowie całej serii nie zapadli mi jakoś zbyt mocno w pamięć, nie wiem czy chciałbym dalej czytać o ich losach.
Książka i cała seria niezłe, ale nie są wybitnymi lekturami. Może spodobają się młodszej grupie odbiorców, do których chyba były kierowane. No chyba, że ktoś lubi takie lekkie przygodowe książki, ale przy czytaniu całej trylogii na raz, może się trochę nudzić.
9. "Assassin's Creed. Ostatni potomkowie: Grobowiec Chana"
Ocena z Lubimy czytać: 7/10
Druga część serii "Ostatni potomkowie" i ostatni przedstawiciel tego cyklu w rankingu. Kontynuacja przygód grupy dzieciaków jest najlepszą z całej serii, choć minimalnie wygrywa z trzecią częścią. Przede wszystkim na plus, ciekawe umiejscowienie akcji retrospekcji w Mongolii, choć bardzo mnie raziło pokazanie kilku pociętych na kawałki wspomnień, zamiast jednej porządnej symulacji. Autor nieumiejętnie wykorzystuje dla mnie liczbę stron w książce, przez co niektóre wątki są zbyt obszerne, za to inne mocno uproszczone i wręcz streszczone. Do tego podobały mi się zwroty akcji oraz rozłam w grupie młodzieży. Bardzo fajnie, że autor poszedł w kierunku Azji, bo jak do tej pory nie mamy zbyt wielu informacji o azjatyckim odłamie Bractwa i ich walce z Templariuszami. Książka niezła, ale nadal nie możnaby nazwać jej bardzo dobrą.
Ciekawostka: w książce zostaje wspomniany Templariusz pojmany w bitwie pod Legnicą, co świadczy, że na ziemiach polskich również mogły działać Zakon oraz Bractwo.
8. "Assassin's Creed. Oficjalna powieść filmu"
Moja ocena: 7/10
Ocena z Lubimy czytać: 6.8/10
Jeśli oglądaliście film, na którym sam długo czekałem, to gdy sięgniecie po tę książkę, od razu przejdźcie do regresji na samym końcu powieści i przeczytajcie tylko to. Cała fabuła to przepisanie akcji z filmu, bez jakichkolwiek zmian. Całość nie jest zbyt odkrywcza, człowiek, który nie miał pojęcia o walce Asasynów z Templariuszami zostaje wciągnięty w konflikt i spędza czas w Animusie, przeżywając wspomnienia swojego przodka z czasów hiszpańskiej walki z Muzułmanami, Aguilara de Nerhy. Szkoda, że autorka nie rozwinęła wątków pobocznych czy nie nadała bohaterom głębi, chyba że takie dostała zalecenia, by nic nie zmieniać. Całość jest fajnie opisana, ale książka nie jest zbyt obszerna, nie licząc regresji, o których za chwilę, powieść ma 300 stron, gdyby to rozwinąć i na przykład pokazać całość z innej perspektywy, byłoby o wiele lepiej. Fajnym smaczkiem jest wspomnienie o grach z serii, które w filmie tworzy Abstergo.
Wspomniane regresje to wspomnienia z Animusa innych więźniów ośrodka z filmu, które pokazują nam losy osób znanych z gier Ubisoftu. Duncan Walpole, Yusuf, Shao Jun - to postaci znane fanom gier, o których w końcu możemy poczytać w jakiejś książce. Dla mnie ten niewielki dodatek to najlepsza rzecz w tej lekturze.
7. "Assassin's Creed: Bractwo"
Moja ocena: 7/10
Ocena z Lubimy czytać: 7/10
"Bractwo" to druga część trylogii o Ezio Auditore da Firenze. Tym razem akcja przenosi się do Rzymu, gdzie bohater próbuje odbudować Bractwo Asasynów w Wiecznym Mieście. Powieść jest o wiele lepsza od "Renensansu", czyli swojej poprzedniczki. Fabuła dużo zyskuje dzięki temu, że prawie cała akcja dzieje się w Rzymie i nie zostaje rozciągnięta na 20 lat, całość jest spójniejsza niż w poprzedniej części. Ponadto, w końcu otrzymujemy opisy szkolenia Ezio i zabójstw, zamiast suchych faktów. Dużo zyskuje także sam Ezio, jak i inni bohaterowie, poznajemy ich motywy oraz emocje. Bardzo fajnie, że autor nawiązuje do postaci oraz wydarzeń historycznych, a także renesansowych dzieł, jak "Książe" Niccolo Macchiavellego.
Książka ta jest o niebo lepsza od "Renesansu', ale nadal nie jest to wybitna powieść, dobra tak, ale nie wspaniała. Dobra historyczna przygodówka, po którą warto sięgnąć.
6. "Assassin's Creed: Podziemie"
Moja ocena: 7+/10
Ocena z Lubimy czytać: 7.2/10
Takie powieści z uniwersum AC lubię najbardziej, czyli uzupełniające historie z gry. "Podziemie" pokazuje początki Jayadeepa Mira, znanego w grze jako Henry Green, mentor bliźniaków Frey, czyli głównych bohaterów "Assassin's Creed: Syndicate". Całość jest bardzo ciekawa, epoka wiktoriańska, budowa pierwszego metra, śledztwo londyńskiego policjanta, a za tym wszystkim walka Asasynów z Templariuszami o artefakty Pierwszej Cywilizacji. Trochę szkoda, że oprócz budowy metra, nie mamy tutaj żadnych innych bardzo znanych wydarzeń historycznych oraz wielkich postaci. Ta książka byłaby o wiele wyżej w rankingu, a jej ocena sięgałaby pewnie 8, gdyby nie to, że w trzeciej części książki głównymi bohaterami stają się bliźniacy Frye, a Henry zostaje postacią poboczną. Moim zdaniem powieść powinna skupić się tylko na wydarzeniach sprzed gry, a nie pod koniec je streszczać.
"Assassin's Creed: Podziemie" to pierwsza książka w tym rankingu, którą mogę bardzo polecić. Co prawda lepiej pominąć sobie ostatnią część, zwłaszcza jeśli ktoś zna fabułę gry. Tak czy siak po tę lekturę warto sięgnąć.
Na dziś to wszystko, mam nadzieję, że trzecia część, w której pojawią się już bardzo dobre książki, uda mi się napisać szybciej niż ten post. Na finałową piątkę naprawdę warto czekać. A tymczasem zapraszam na mojego Instagrama @chomiczkowe.recenzje
Komentarze
Prześlij komentarz